واکر و انواع آن

واکرها برای افرادی مناسب هستند که ضعف اندام تحتانی یا تعادل ضعیف دارند. این وسایل سطح اتکا را افزایش می دهند و باعث می شوند بیمار وزن خود را بهتر تحمل کند، اما واکرها باعث ایجاد وضعیت نامناسب در پشت می شود و امکان چرخش بازو کاهش می یابد.

واکر استاندارد

واکر استاندارد پایدارترین واکر است، ولی باعث کاهش سرعت راه رفتن می شود، زیرا بیمار برای برداشتن هر قدم، باید واکر را کاملا از روی زمین بلند کند. استفاده از آن ممکن است در بیماران سالمند و نحیف مبتلا به کاهش قدرت قسمت فوقانی بدن، مشکل باشد.

واکر با چرخ جلو

واکر دارای چرخ جلو که به آن واکر دوچرخ نیز می گویند، کمتر از واکرهای استاندارد پایدار است ولی الگوی راه رفتن طبیعی تری فراهم می کند و برای بیمارانی که قادر به بلند کردن واکر استاندارد نیستند، مناسب تر است.

واکر چهارچرخ

واکرهای چهارچرخ برای بیمارانی که عملکرد بهتری دارند و برای تحمل وزن به واکر نیازی ندارند، مفید است. با اینکه به جلو راندن واکر چهارچرخ راحت تر است، اما این وسیله برای بیمارانی که مشکلات تعادلی قابل توجه یا اختلال شناختی دارند، مناسب نیست، زیرا ممکن است به طور غیرمنتظره به جلو حرکت کند و باعث زمین خوردن شود. پیش از اینکه بیمار بنشیند، حتما باید ترمزها فعال باشند و واکر چهارچرخ در مقابل دیوار یا جسمی سفت قرار گرفته باشد.
این وسیله به خصوص برای کسانی که لنگش، بیماری تنفسی، یا نارسایی احتقانی قلب دارند و به توقف حرکت یا نشستن جهت استراحت نیاز دارند، مناسب است.